Rode duivels: psychologie, analyse 3

Coaching of Mentaliteit?

Wilmots konden we nog als zondebok de voetbalwoestijn insturen: “Hij kan het niet, hé.”

Martinez gaf ons hoop. Hij had mooie dingen laten zien met Everton. Hij toonde zich een zeer vlijtige leerling van de Belgische competitie. De voortreffelijke resultaten in de voorronde tegen de Europese voetbaldwergen gaven Martinez voldoende krediet om een paar dingen te herhalen die Wilmots verweten werden: de Chinees Witsel laten postvatten voor de verdediging. En Fellaini laten opdraven om enkele tegenstanders overhoop te lopen. En hij zou het team psychologisch sterker maken.

Martinez trainde op hoekschoppen en vrije trappen (ongehoord onder Wilmots) en stilaan werd  een tactisch plan duidelijk: drie verdedigers en De Bruyne op zes. In hoeverre deze laatste daarmee zelf deels het concept van  City introduceerde zullen we nooit weten.

Het zou deze keer dus niet aan de trainer liggen.

Bijna een duivelse brug te ver

Nainggolan thuis laten was een ander paar mouwen. De Italiaanse Ninja uit de Seefhoek kan als volksjongen op veel sympathie rekenen. Hij behoort al enkele jaren tot één van de beste spelers van de Italiaanse competitie. Italianen zouden hem zelfs willen naturaliseren voor hun Squadra.

De uitleg van gentleman Martinez dat hij niet past in het ploegconcept (lees:ongedisciplineerd is op en buiten het veld) is natuurlijk onzin. Wie zich in Italië niet inschakelt in de ploegtactiek vliegt er onverbiddelijk uit.

Psychologie van de underdog

En is het nu net de grinta van Nainggolan die de Rode Duivels missen? De over-mijn-lijk-mentaliteit, de onwil om zich te laten intimideren door naam en faam van de tegenstander. Het terugvechten vanuit een verloren positie. Denk maar aan Gerets in ’86, of aan Preudhomme en Renquin.

Wacht eens even, deze verbetenheid hebben we toch gezien in de wedstrijd tegen Japan. Waar ze terug vochten  vanuit een verloren positie? Dat dacht je maar. Bij de 2-0 zakte de ploeg als een kaartenhuisje in elkaar. Het lucky doelpunt van Vertonghen kwam letterlijk als een godsgeschenk uit de lucht vallen. Waarna de Duivels zich terug bij elkaar raapten. En de match dan tegen de Brazilianen. In de tweede helft “stierven ze”,  zoals Jan Mulder mooi verwoordde, “duizenden doden”. En dat was heus niet alleen omdat de Brazilianen sterker waren. Tegen Frankrijk rolde de snelste sluipschutter, Mbappé, na vijf seconden heel de linkerflank op. Vanaf dan speelden de Rode Duivels hun match met de handrem op, door schrik overmand? Exit Russia.

Vrij en vrank tegen Engeland

Over een paar uur speelt België de troostfinale, de match der verliezers. Derde of vierde eindigen speelt geen rol meer. De Duivels van ’86 lachten met die overbodige match.

Bovendien bekampen onze vedetten dan hun eigen voetvolk uit de Premier League. Wedden dat ze er, zonder complexen of faalangst, een Duivels voetbalfeestje van zullen maken?

Iedereen content.